zarówno jadłowstręt psychiczny, jak i anoreksja seksualna mają podobne podłoże,

Na przestrzeni ostatnich lat, znacznie zmieniło się podejście kobiet do seksu. Z jednej strony, zmniejszył się strach przed niechcianą ciążą (antykoncepcja), ale z drugiej pojawił się stres, przepracowanie i szereg innych problemów sprawiających, że aktywność seksualna maleje. Z niektórych badań wynika, że 43 proc. kobiet nie przeżywa orgazmu, według moich obserwacji, już ponad 50 proc. Ma większe lub mniejsze problemy z osiąganiem satysfakcji seksualnej.

Anoreksja seksualna dotyczy jednej na 10 kobiet - w wieku do 24 lat oraz siedmiu na 10 powyżej 45 lat. Jak wynika z raportu Vamea przeprowadzonego przez instytut badawczy SMG/KRC, około 17 proc. mężatek nie prowadzi aktywnego życia seksualnego, 41 proc. wdów obywa się bez seksu, 36 proc. panien nie ma partnerów seksualnych a około 46 proc. kobiet skarży się na problemy seksualne.

Tak samo, jak nie da się przekonać anorektyczki, żeby w końcu coś zjadła, a już nie daj Boże przytyła, tak samo nie udaje się namówić anorektyka seksualnego na zbliżenie.

Tysiąc wymówek, jeden powód

Już sama myśl o zbliżeniu jest dla nich koszmarem. Uciekną się do wszystkiego, żeby tylko "odroczyć" konieczności współżycia. Ze wstydu i uporczywego poczucia winy oszukują partnerów. Symulują migreny, problemy z żołądkiem, zmęczenie. Jeśli wymówki co chwila się zmieniają i powtarzają ponad miesiąc, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że twój partner/partnerka ma kogoś innego albo duży problem ze zbliżeniem. Najgorsze, co wtedy możesz zrobić, to mieć do niego/jej pretensje. Tylko szybka pomoc seksuologa wyprostuje podejście do seksu i po pewnym czasie być może wszystko wróci do normy. Jeśli jednak tej pomocy zabraknie, wtedy związek z anorektykiem seksualnym najprawdopodobniej zakończy się rozpadem.
Anoreksja, czy też awersja seksualna dotyka zarówno kobiet jak i mężczyzn. Zdaniem seksuologów, nazywanie współczesnej oziębłości podobnie do jednego z najpoważniejszych zaburzeń odżywiania wcale nie jest przypadkowe.
W tradycyjnej anoreksji chory robi wszystko, żeby nie jeść, w anoreksji związanej ze współżyciem - żeby tylko się nie kochać. Zarówno w jednym jak i w drugim przypadku przyczyną jest zazwyczaj niskie poczucie własnej wartości, kompleksy oraz problemy zawodowe lub emocjonalne. Oziębłość seksualna to często skutek depresji, załamania nerwowego lub stanu permanentnego zmęczenia wywołanego np. przepracowaniem. Czasem jednak źródło choroby leży w molestowaniu, nieudanym związku czy zdeformowanej moralności (np. ślubowanie dziewictwa).

Czas ma znaczenie

Najwięcej wiadomo wprawdzie o oziębłości kobiecej, ale to dlatego, że częściej zgłaszają się one po poradę do specjalisty. W przypadku anorektyczek z Wielkiej Brytanii czy Holandii, na ogół przyczyną ich choroby okazuje się trauma z dzieciństwa - molestowanie seksualne lub rygorystyczne wychowanie. Polskie anorektyczki zaczynają chorować najczęściej pod wpływem problemów z partnerem czy pracą. Traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa są źródłem problemów seksualnych dla zaledwie 10 proc. Polek.
Oczywiście, w przeciwieństwie do jedzenia, seks nie jest nam niezbędny do życia. Jednak gdy go zaczyna brakować, organizm staje się bardziej podatny na różnego rodzaju dolegliwości. Osłabieniu ulega układ krążenia i odporność. Drastycznie spada ciśnienie krwi, częstym objawem jest apatia, zniechęcenie i brak sił. Wprawdzie nie ma naukowych dowodów świadczących, że seks przedłuża życie, to wiadomo jednak, że osoby nie współżyjące, skarżą się na więcej problemów zdrowotnych. Dotyczy to m.in. upośledzenia funkcji m.in. narządów rodnych - u kobiet często pojawia się problem z osiągnięciem wilgotności pochwy, u mężczyzn zaburzenia erekcji, a nawet zaburzenia hormonalne. Dlatego warto z anoreksją seksualną walczyć, chociaż powodzenie terapii podobnie jak w anoreksji klasycznej zależy od wielu czynników i nastawienia chorego. Najważniejszym etapem leczenia jest przyznanie się do choroby oraz pokonanie lęków i wstydu. To pierwszy krok, aby znów można było cieszyć się miłością.